ท่านบอกว่ากระสือมันมีอยู่สองชนิด คือกระสือดวงไฟและกระสือลากไส้ ท่านเล่าว่า ตาของท่านเคยเล่าให้ฟังว่า ในเช้ามืดวันหนึ่งเมื่อตื่นขึ้นมาได้ยินเสียง “ชิ่ว - ชิ่ว” ท่านจึงเดินไปดู ก็พบผู้หญิงในหมู่บ้านของท่านนั่นเอง “ที่เป็นกระสือ” มีแต่หัวและไส้ มันไม่สามารถไปไหนได้เนื่องจากไส้ของมันถูกหนามกอไผ่เกี่ยวไว้ มันกำลังส่งเสียงไล่ไก่ที่จะเข้าไปจิกไส้ และด้วยความสงสารท่านก็เลยช่วยไปปลดหนามไผ่ที่เกียวไส้มัน ให้สามารถลอยกลับไปบ้านของมันได้
กระสือลากไส้นี้จะถ่ายทอดไปยังลูกหลาน แม่เล่าว่าตอนสมัยที่แม่ยังสาวสาวนั้น เคยทดลองแกล้งกระสือในหมู่บ้านของท่าน คือในเวลากลางวันนั้น มันจะเป็นคนปกติธรรมดาทั่วไป แต่ทุกคนในหมู่บ้านก็รู้ดีว่าเขาเป็นลูกหลานของกระสือ มีอยู่วันหนึ่ง กระสือตนนั้นได้มาพบกับพ่อแม่ของท่านซึ่งอยู่บนบ้าน แม่ของข้าพเจ้าและเพื่อนสนิทของท่านได้ไปหาหนามไผ่มาสะไว้ใต้บันได เมื่อได้เวลากลับ กระสือที่เป็นคนนั้น ไม่สามารถลงจากบ้าน ได้แต่บอกว่า “ฉันลากลับก่อนนะ” แม่บอกว่าเธอลาแล้วลาอีกอยู่อย่างนั้นแต่ไม่กล้าลงจากบันได ในที่สุดด้วยความสงสารแม่และเพื่อนสนิทของท่านจึงช่วยกัน เอาหนามไผ่ที่สะไว้ออกจากใต้บันได เธอจึงกล้าลงจากบ้านไปได้
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น